Ότι πάθουμε χαλάλι μας

Το σημερινό post αρχίζει που τζιαμε που ετέλιωσε το προηγούμενο. Έλεα λοιπόν ότι ώσπου δεν ξεσηκωνούμαστε σαν πολίτες ενάντια στα όσα γίνουνται στην Κύπρο δεν δικαιούμαστε να παραπονιούμαστε-ότι μας κάμουν εν χαλάλι μας.

Προσπαθώ να θυμηθώ ποια ήταν η τελευταία φορά που εφκήκαμε στους δρόμους για οποιοδήποτε θέμα. Το μόνο που μου έρκεται στον νουν είναι το Ευρωπαικό του 2004 τζιαι λλίο μετα η Eurovision με τη Παπαρίζου.... Προσοχή!Μιλάμε ότι τη χρονιά που στη Κύπρο έγιναν ίσως οι σημαντικότερες εξελίξεις από τον καιρό της εισβολής ( Δημοψήφισμα, Ένταξη στην Ε.Ε. ), εμείς βγήκαμε στους δρόμους για το ποδόσφαιρο. Αν δε, προσπαθήσω να θυμηθώ πότε βγήκαμε στουσ δρόμους διαμαρτυρόμενοι για κάτι τότε θα δυσκολευτώ πολύ-πιθανότατα η απάντηση να είναι τζιαι ποτέ.

Ανεχόμαστε λοιπόν το κάθε μαλάκα να κάμνει ότι θέλει πάνω στη ράσιη μας, την αστυνομία να δέρνει τζιαι να καταγγέλλει τζιαι πουπάνω, τον κάθε ένα που έσιει μισό καφέ ή εστιατόριο να μας την κόφκει κανονικότατα λες τζιαι τρώμε στο Μιλάνο ή απολαμβάνουμε φραπέ δίπλα στον Σηκουάνα, την εκάστοτε κυβέρνηση να πιντώννει φόρους έναντι μηδενικών αντιπαροχών τζιαι η κουβέντα τελιωμό δεν έσιει...

Η κλασσική άποψη ότι ο κυπρέος καλοπαιρνά τζιαι γιαυτό δεν αντιδρά εμένα προσωπικά δεν μου κάθεται. Τι σημαίνει καλοπερνά? Καλοπερνά που ο μισθός του φτάννει του για τον μισό μήνα? Καλοπερνά που οδηγά Mercedes το οποίο ανήκει στην τράπεζα τζιαι για να το ξοφλήσει τρώει σάντουιτς αντί φαί? Καλοπερνά που τα διαμερίσματα κοστίζουν 80 000 το μονάρι τζιαι που τζιαμέ τζιαι τζεί ούτε καν θωρκούνται?

Φυσικά το πλέον τραγικό είναι ο συμβιβασμός μας με την κατοχή. Η τελευταία αντικατοχική με περισσοτερα που 100 πλάσματα πρέπει να ήταν πριν το 98-99. Κάποτε οι μαθητές επέζαν ξύλο επί ένα μήνα στην νεκρή ζώνη του Αγίου Κασσιανού τζιαι του Λήδρα Πάλλας. Ήρτε τζιαι η πορεία των μοτοσυκλετιστών μετά τζιαι τζίνο ήταν... Σάννα τζιαι ξαφνικά το κυπριακό ελύθηκε τζιαι μάλιστα υπέρ μας. Ούτε φωνή ούτε ακρόαση που κανένα. Πιάννεις να διαβάσεις μια δημοσκόπηση τζιαι βλέπεις ότι το 40% των νέων προκρίνουν λύση διχοτόμησης. Όσο τραγικό τζιαι να ακούεται δυστυχώς έτσι εμάθαμε. Που να βουρούμε τωρά να συνομιλούμε τζιαι να τους έχουμε τζιαι μες τα πόθκια μας?... Μια χαρά εμάθαμε τζιαι μόνοι μας.

Ειλικρινά αηδίασα την νοοτροπία μας. Είμαστε άβουλα όντα που το μόνο που κάμνουμε είναι να θωρούμε την πάντα μας τζιαι ο παραδίπλα ας γ...ται. Εμείς να έχουμε το χωράφι μας τζαι τι μας νοιάζει αν δεν γίνει κανένα έργο επειδή δεν δεχούμαστε απαλλοτροίωση. Τί μας νοιάζει αν δεν γίνει το ΧΥΤΗ? Εμείς δεν έχουμε απόβλητα δικά μας. Καταπίννουμε τα. Πάρκο στον Ακάμα? Καλή ιδέα.. Στο χωράφι του δίπλα όμως... Τζιαι το δικό μας τουριστική ή οικιστική ζώνη.

Είχα πολλά να γράψω ακόμα. Προς το παρόν όμως παώ να πιώ τζιαι γω σαν γνήσιος κυπρέος τον καφέ μου των 2μισι λιρών δίπλα στο καυσαέριο της Μακαρίου.

Καλημέρα σας...